سال ۲۰۲۰ به یکی از نامدارترین چهره‌های فرهنگ و هنر آلمان تعلق دارد: لودویگ فان بتهوون که ۱۷۷۰ به دنیا آمد، تنها ۵۶ سال زیست و صدها اثر زیبا آفرید. پدرش نوازنده‌ای گمنام و تنگدست بود که معاش خانواده را به زور تامین می‌کرد. پسرک خردسال ناگزیر بود به جای پدر در کلیسا به نوازندگی ارگ برود. در هفت سالگی کنسرت داد و در ۱۲ سالگی اولین قطعات خود را تصنیف کرد. مصیبتی بزرگ بود که او تنها ۵۶ سال زندگی کرد که بیشتر آن با پریشانی و بیماری همراه بود. با وجود این او بیش از هر آهنگساز دیگری قطعات ناب و زیبا آفرید.
بتهوون نامدارترین آهنگساز جهان موسیقی است. شاید تنها موتسارت و باخ با او برابری کنند. در سراسر جهان کسی نیست که با نواهای معجزه‌آسای موسیقی او آشنا نباشد. او برخلاف بسیاری از هنرمندان در زمان زندگی به شهرت رسید، هرچند همیشه با محرومیت دست به گریبان بود. در مراسم خاکسپاری او در وین بیش از ۲۰ هزار نفر شرکت کردند، یعنی نیمی از اهالی وین در آن روزگار.

در قرن هجدهم و دوران باروک همه هنرمندان در خدمت دربار یا کلیسا بودند. بتهوون اما هنرمندی مستقل بود. روحی سرکش داشت. با دربار و اشراف مخالف بود و هنر خود را در خدمت مردم در آورده بود. او بیشتر با فروش تصنیفات و اجرای کنسرت از آثارش زندگی خود را می‌چرخاند.
کدام دل است که از این ضربه‌ها به لرزه نیفتاده باشد؟ د د د – داااا! اولین آکوردهای سمفونی پنجم شاید معروف‌ترین تکه موسیقی از آغاز خلقت تا امروز باشد. در سال ۱۸۰۸ وقتی این سمفونی برای اولین بار اجرا شد، شنوندگان در بهت و حیرت فرو رفتند و حق داشتند، این همان موسیقی نبود که آنها به آن انس گرفته بودند؛ بتهوون تصمیم گرفته بود موسیقی کلاسیک غرب را زیرورو کند.

فاجعه آن است که بتهوون بسیاری از آثار کامل‌تر خود را هرگز نشنید و نوای آنها را تنها در خیال مجسم کرد. او قبل از سی سالگی کاملا ناشنوا شده بود و تنها به کمک دستگاه‌های گوناگون برخی از صداها را به زحمت می‌شنید. این مصیبت چنان سنگین بود که بارها او را تا مرز خودکشی پیش راند. تنها یار و یاورش موسیقی بود که او را از مرگ دور کرد و به زندگی دلبسته ساخت.

منبع: www.instagram.com