فروریزی دیوار برلین از نمادهای آزادی در جهان است. آلمان متحد در سیامین سالگرد این رویداد همچنان در پی هویتی مشترک است. این نشان میدهد که مبارزه برای جامعهای آزاد همواره با چالشهای جدیدی روبروست.
بخشی از تفسیری از اینس پوهل، سردبیر دویچه وله:
دستاوردهای بسیاری از شهروندان شرق آلمان ستوده نشده و به شکلی شایسته به رسمیت شناخته نشده است؛ شهروندانی که شجاعانه پایان دوران آلمان شرقی سابق را رقم زدند، این تحولات را تحمل کردند و باید جایی برای خود در آلمان متحد پیدا میکردند. این بیاعتنایی و بیتوجهی اکنون انتقام خود را میگیرد.
با توجه به عدم اطمینان و چالشهای عظیمی که دنیای جهانیشده امروز با آن روبرو است، آلمان در سیامین سال وحدت خود ناچار است، در باره خود دست به تأملاتی اساسی بزند و به این پرسش پاسخ دهد که میخواهد چگونه کشوری باشد؟ کشوری که یهودیان باید در آن از تجمع و عبادت در کنیسه بترسند؟ کشوری که در آن سیاستمدارانی که صریحا علیه گرایشهای راست ناسیونالیستی موضع میگیرند، باید نگران جان خود باشند؟ آیا میخواهد کشوری باشد که در آن تبار و رنگ پوست مشخصههایی برای اندازهگیری هستند؟
با توجه به فشار ناشی از این پرسشهای حیاتی ما در سیامین سالروز فروپاشی آلمان شاهد شادی بیکرانی که توأم با سبکبالی باشد، نخواهیم بود. ولی دقیقا به این خاطر برای وطنم آروز میکنم که این روزهای یادآوری آن رویداد تاریخی به ما جرئت ببخشد. من آرزو میکنم که در این جشن یادبود از خودمان بپرسیم، دوست داریم که کشورمان در میانه قرن کنونی چگونه باشد. تصور من کشوری جسور و بیواهمه است. کشوری که بر زمین قانون اساسی ما استوار ایستاده است. و به این مسئله آگاه باشیم که بسیاری از آنچه در این قانون اساسی حک شده است، در این روزها به زیر سوأل برده میشود. در این روزها ما که ما شجاعت دوران گذشته را جشن میگیریم. امید که بتوانیم از آن نیرو بگیریم برای مبارزه در راه آیندهای نیک که در آن آزادی و عدالت حاکم است.
جهت اطلاعات بیشتر و تعیین وقت برای مشاوره با شماره ۰۲۱۸۸۳۱۰۴۵۰ تماس بگیرید.